دختر موشرابی

در پشت صفحه کتاب برای معرفی داستان اینطور آمده است :

دختر موشرابی روایت دختران این سرزمین است در کوچه پس کوچه های تاریک و روشن تاریخ این ملک ! دخترانی که گاه پرچمدار بودند و گاه قربانی ساده اندیشی ها و فریب خوردن ها ! روایت ، روایت خیانت هاست و تجاوزها ! قصه ، قصه پاکی شیرین هاست و غیرت فرهادها ! حکایت خروش لیلی هاست در کشاکش نبرد مجنون ها ، حماسه رستم ها و سوگ تهمینه ها !

حرف ، حرف رجزخوانی منصور حلاج است بر سر دار ! رقص خون سیاوش است در میانه میدان مکر سودابه ها ! اگر دشنه خیانت شغادها کم نخورده ایم ؛ ولی برق غیرت آرش ها را هم کم ندیده ایم !

بخشی از کتاب را مطالعه بفرمایید :

دختر قجری :

شاه که از مستراح آمد بیرون ، رنگش پریده بود ! سرد و بی روح همچون رنگ سروصورت میت . حتی نای گره زدن نخ تنبانش را هم نداشت . با دست تنبانش را گرفت تا نیفتد و خود را به تخت رساند . نمره مرتبه هایی که شاه از صبح علی الطلوع به مستراح رفته ، از دست پیشکار هم دررفته ! هر بار که می رود ، بیشتر طول می کشد و بیرون که می آید ، رنگش بیشتر پریده .

دفعات قبل چند لیچار نثار آشپزباشی کرد و روی تخت دراز می کشید . هنوز آرام نگرفته به خودش می پیچد و راهی مستراح می شد . این بار علاوه بر ناسزا ، گفت : آن سگ مصب اگر زبان باز نمی کند بگوید چه ریخته در طعاممان ، ببرید گردنش را بزنید ، شاید خونش ریخته شود ، افاقه کند !