با بابا

یکی از سرداران بزرگ این سرزمین ، که مدیون رشادت های او و امثال او هستیم ، حاج محمد طاهری است . محمد در روستای مهدی آباد از توابع کاشمر در خراسان رضوی به دنیا آمد . شیخ محمد در اوایل دهه پنجاه راهی سربازی شد و سپس با دختر دایی اش ازدواج کرد . با شروع جنگ راهی جبهه شد . مسئول دسته ، مسئول گروهان ، جانشین گردان ، فرمانده گردان و سپس جانشین فرماندهی تیپ امام صادق علیه السلام را بر عهده داشت . او در آخرین روزهای سال 1363 و در 29 سالگی مهمان پروردگار شد .

بخشی از کتاب را مطالعه بفرمایید :

شخصیت :

شبی در جبهه میهمان حاجی بودم . وقتی می خواستیم بخوابیم ، حاجی دو تا پتو پهن کرد ؛ یکی وسط چادر و دیگری دم در . خودش رفت دم در چادر روی پتو خوابید و گفت : جای شما اونجاست . من که فکر می کردم چون میهمانش شده ام ، جای خودش را به من داده و خودش دم در جای گرفته ، رفتم جلو و گفتم : حاجی شما برین سرجاتون بخوابین ، من اینجا می خوابم . حاجی گفت : نه جای من همین جاست ، شما راحت باش . داشتم تعارف می کردم که یکی از بچه ها دستم را گرفت و گفت : برو جایی که حاجی گفته بخواب و هیچی نگو . سپس حاجی رو به من کرد و گفت : من این جا راحت ترم ، اصلا بحث شما نیست ، جای من همین جاست . من سکوت کردم و رفتم سر جایی که حاجی گفته بود خوابیدم . بعدها یکی از رفقا گفت : دم در چادر رو ، حاجی برای خودش به ثبت رسونده ، چرا که نیمه های شب که برای نماز شب بلند می شه ، نمی خواد مزاحم کسی بشه ، لذا آهسته از همون جا از چادر خارج می شه و می ره .