مرثیه ابوعتا

مرثیه ابوعتا نام رمانی عاشقانه و در بستر تاریخی ست که  به قلم سعید محمدی نگاشته شده و توسط انتشارات معارف به چاپ رسیده است .

این رمان به داستان پر فراز و نشیب ابوعتا از مریدان و شیعیان امام کاظم و ایرانی تبار می پردازد که در زمان هارون زندگی می کند و در کوی عاشق دختری اشراف زاده به نام نعیمه می شود .

روایت داستان ابوعتا اگرچه از عشق زمینی آغاز می شود اما ناکام بودن او در این عشق پس از ورود به دستگاه هارون به عنوان شاعری مستعد و مورد غضب قرار گرفتن به علت رک بودن به عشقی آسمانی منتهی می شود .

ابوعتا و شخصیت او ، اوضاع مردم در زمان امام کاظم و پرداخت به تحول و اتفاقات بعد از زندان داستانی جذاب را پیش روی شما گذاشته است .

« پیچ پله های تاریک زندان را پایین آمد . بوی تعفن که ملقمه ای از خون و کثافت و نجاست بود ، به دماغش خورد . دچار حالت تهوع شد . چشمانش چیزی را نمی دید . با هل دادن زندانبان ، از دو پله آخر سکندری خورد روی کف کثیف و معتفن زندان ولو شد . مشعل زندانبان آنقدر نور نداشت تا فضای زندان را روشن کند . صدای آه و ناله ها بلند بود . سر زانو و آرنجش درد گرفته بود . به زحمت بلند شد . اشک در چشمانش جمع شده بود ...

صدای مناجاتی سوزناکی از لا به لای ناله ها و فریادها ، از سمت سیاه چال به گوشش رسید . کمی روی صدا تمرکز کرد . به نظرش صدا خاص بود و ناله هم از غم و رنجی از جنس دنیا نبود .

مشتاقانه به جلوی سلول آمد ، پیشانی اش را به نرده گذاشت و چشمانش را بست .

دقیق روی صدا تمرکز کرد . خنکی میله به پیشانی اش نفوذ کرد .

یا من تکبر عن الاهام صورته ....

ابوالعتاهیه که این عبارات ذهنش را مشغول کرده بود ، با خود زمزمه کرد ؛ ای که بزرگتر است از پندارها صورتش ... »

بخشی از متن کتاب  مرثیه ابوعتا صفحه 43 تا 45