هفت خان شستن

ویروس کرونا پدیده ای جهانی و فراگیر است که نظم متعارف زندگی را در بسیاری از نقاط دنیا به هم ریخته است . مردم هر کشوری در مقابله با این بیماری ناشناخته بازخوردی دادند به فراخور جهان بینی و فرهنگ و تجربه های تاریخی شان . هر قدر در فرهنگ جامعه ای همیاری ، ایثار ، جمع گرایی ، خداباوری و آرمان خواهی ارزش بیشتری داشته باشد ، آن جامعه در بحران ها و مسئله های اجتماعی هم گراتر و موفق تر عمل می کند . به علاوه اینکه تجربه های تاریخی موفق نیز به توفیقات جامعه می افزاید . کتاب پیش رو از مجموعه تلاش ها و اقدامات دفتر تاریخ شفاهی شیراز است که از سال 69 با حمایت و آموزش دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی راه اندازی شده است .

بخشی از این کتاب را مطالعه بفرمایید :

خان دوم : ترس و درس : کنار میت دراز کشیدم ( فاطمه محمد امین بیگ )

از همان بچگی از مرده می ترسیدم . حتی وقتی توی فیلم یکی می خواست برود پزشکی قانونی ، چشم هایم را می بستم و می گفتم چطور نمی ترسند ؟ روز اولی که وارد غسالخانه شدم همین ترس دنبالم بود . بچه ها هر یک مشغول کاری بودند و من باید کاور میت را باز می کردم . با دلهره نزدیک شدم و آرام زیپ کاور را کشیدم . کفن سفیدی که روی میت بود معلوم شد . به خودم گفتم : اگه کفن رو باز کنی و صورت میت را ببینی چی میشه ؟ نمی ترسی ؟ با کاتر بندهای کفن را پاره کردم و گفتم بسم الله . باورم نمی شد : وقتی صورت میت را دیدم احساس کردم سال هاست با او انس دارم ؛ هیچ خبری از ترس نبود . وقتی میت دوم را گذاشتیم توی آب کلر ، بچه ها رفتند بیرون تا چند دقیقه استراحت کنند . من هم خیلی خسته بودم ؛ اما بیرون کارگرها کار می کردند و با آن لباس های فضایی هم نمی شد بروم توی کانکس . همان جا روی برانکارد ، کنار میت دراز کشیدم . ترسم کامل ریخته بود .