گردان به تو می نازد

تجلی نورالله را می شود در وجود بندگان مخلصی لمس کرد که جلوه شهود ابدی معبود شدند و با شهادت خویش حیات مرگ را رقم زدند .  این کتاب در 232 صفحه مزین با آلبوم تصاویر و دستخط شهید به همت انتشارات روایت فتح به چاپ رسیده است .

جرعه ای از کتاب پیش رو گوارای روح پاک خوانندگان عزیز و گرامی :

فصل یازدهم :

شیر گردان :

با همان حالت بهت زده و لب هایی رنگ پریده که از اشک هایش خیس شده بود ، خدا خدا می کرد که قدیر داخل ماشین نبوده باشد . زانوان اسماعیل قدرت یاری اش را نداشتند . این بار ابراهیم جلوی اسماعیل ذبح شده بود . جایی نبود که دستش را تکیه بدهد . خودش را کشان کشان به در راننده رساند . دنبال یک نشانی می گشت که قدیر را شناسایی کند . در میان آن پیکر بی نشان یکدفعه چشمش به تکه کوچکی از لباس قدیر افتاد . گوشه ای از لباس قدیر در حین انفجار پاره شده و روی زمین کنار در راننده افتاده بود . این تنها تکه ای از قدیر بود که سالم مانده بود . به خودش امیدواری داد که اشتباه می کند و آن پیکر سوخته ، قدیر نیست ، اما تمام امیدش با دیدن کلاه قدیر که یک متر جلوتر از او روی زمین پرت شده بود نا امید شد . دوباره سرش را کوبید و شروع کرد فریاد زدن : قدیر ، قدیر ! چشمش به دستان قدیر افتاد که به سمت فرمان ماشین خم شده بود ، اما هر دو دستش از مچ قطع بودند ، همان دست مجروحی که قدیر با آن چقدر مدارا می کرد .