یک خوشه انگور سرخ

 کتاب پیش رو در 197 صفحه به همت انتشارات نیستان به چاپ رسیده است . با مطالعه این کتاب ، مخاطب متوجه می شود که ام فضل همسر امام ( ع ) و دختر مامون با تحریک معتصم عباسی ، امام جواد ( ع ) را مسموم و به شهادت می رساند .

 بخشی از این کتاب را مطالعه بفرمایید :

صفحه 53 :

همچون صاعقه زده ای بودم ، غرق در بهت و حیرت . دختر خلیفه عباسی ، همسر پیشوای علویان . چه وصلت میمون و مبارکی ! هر که می شنید آهی از سینه بیرون می داد که ای داد از بازی روزگار . که دختر کاخ نشین خلیفه به امر پدر ، باید از ثروت و شوکت پدر چشم پوشی بکند . این مردمان نادان چشمشان فقط به چاله های کوچک پیش پایشان بود و همه عمرشان در هول و هراس همین چاله ها می گذشت . نمی فهمیدند که گاهی باید رنج های کوچک را به جان خرید . باید رنج های کوچک را به جان خرید و برای روزهای بزرگ آماده شد . هدیه پدر ، خانه بزرگی بود پر از اسباب آسایش ، نزدیک به دارالخلافه ، اما آن خانه کجا و خانه اشراف زادگان و وزیرزادگان کجا ! گرچه آن ها هر چه داشتند از پدرانشان بود . ثروت پدرانی که اصل و نسب شان راه به جایی نمی برد که فخری برایشان به ارمغان داشته باشد . حتی آنان که نسب به عموی پیامبر می بردند هم اغلب ، در میانه از پدر یا نیایی بودند دون مایه . این مردان هیچ کدام به کار من نمی آمدند . مردانی ابله که فقط به فکر پر کردن شکم شان بودند و بزرگ تر کردن حرم سرای شان . پدر مرد خردمندی بود . بهترین مرد عرب را به همسری من برگزیده بود . او گوهری به همراه داشت که دیگران فاقد آن بودند ؛ اصل و نسب . چیزی که بشود به آن مباهات کرد و با آن فخر فروخت . محمد فرزند پیامبر است و چه فخری بالاتر از این ؟