شیرین تر از عسل

در این کتاب از شهدایی یاد شده است که به همه ی خاک ایران اسلامی تعلق دارند . شهدایی که به رغم سن پایین ، معرفت بالایی داشتند و این را از دستنوشته ها و وصیتشان می توان فهمید . 

بخشی از این کتاب را مطالعه نمایید : 14

شهید گمنام :

عملیات بیت المقدس آغاز شد . حسین الحق که جگر شیر داشت . در میدان جنگ مثل یک رزمنده ی تمام عیار جان فشانی می کرد و با اتکا به ایمان بالایی که داشت شجاعانه می جنگید . حسین چیزهایی می دید که من و امثال من نسبت به آن ها کور بودیم . هر بار که وارد مرحله ی جدیدی از عملیات می شدیم مرا بغل می کرد و می گفت : شهید که شدی مرا شفاعت کن ! حسابی هوایی شده بود . در وادی دیگری سیر می کرد ، خیلی عجیب شده بود . خیلی تیز بود و با آن بدن ریزش مثل شیر مبارزه می کرد و به دل دشمن می زد . در مرحله ی سوم عملیات تیری به کتفم خورد و مجروح شدم ، خونریزی ام شدید بود . حسین مثل باز شکاری بالای سرم آمد . از درد گریه می کردم . به زخمم نگاه کرد و با اشک های جاری و لبخندی زیبا دلداری ام داد و گفت : گریه نکن می دونی به چه فیض عظیمی رسیدی ؟ فکر می کرد من شهید می شوم . مرا تا کنار نفربر آورد . لحظه ی خیلی سختی بود باید از هم جدا می شدیم . دست دور گردنم انداخت و مرا بوسید با نگاهش از من خداحافظی کرد و رفت . من دیدم که به سمت نهر خین رفت و رفت ... حسین رفت و کسی نفهمید که او تا کجا رفت . کسی ندید که چگونه بال در بال ملائک به سوی آسمان رفت . کسی متوجه نشد که این پسر تازه بالغ شده ، چگونه از همه ما سبقت گرفت و ...