تندتر از عقربه ها حرکت کن

کتاب پیش رو در 304 صفحه از نشر معارف به چاپ رسیده است . روایتی از یک دانشجوی معمولی است که نه پدر پولدار داشت ، نه جایی پارتی داشت . اما حالا خیلی ها و از جمله استادهای دیروزش فکر نمی کنند او موفق ترین شاگردشان شده است .

بخشی از کتاب را مطالعه نمایید :

فصل نهم ، صفحه 135 :

چیزی که همیشه معیار من برای جذب بوده ، همدلی است ؛ اینکه هر کس می آید ، دلش با شرکت باشد . هر وقت هم بحث مالی می شد و می پرسیدند حقوق چقدر است ، ما یک اشل از حقوق می دادیم که آقا حقوق ما در اینجا از این رقم تا این رقم است ؛ ولی هر چه یک نفر می پرسید که مثلا حقوق من چقدر است ، به او نمی گفتم . می گفتم باید بیایی و کار کنی تا بگویم . باید کار کردنت را ببینم . ولی حرفی که به همه می زدم ، این بود که اگر پارامتر اولتان اقتصادی است ، اینجا به دردتان نمی خورد ؛ چون به عقیده من ، پارامتر اقتصادی را همیشه می شود نقض کرد . اگر امروز شما به ما بگویید که ماهی ده میلیون تومان می دهیم و فردا یک نفر دیگر بگوید ماهی دوازده میلیون تومان می دهیم ، خب می رویم آنجا . ملاک ما اینجا انجام کار خوب و اثرگذار است . اگر دوست دارید کار خوب انجام دهید ، به اینجا بیایید . در کنارش ، من هم به عنوان مدیر تلاش می کنم شما دغدغه مالی نداشته باشید . نه اینکه لزوما بگویم شما یک آدم پول دار  می شوید ؛ ولی دغدغه مالی نباید داشته باشید . این ادبیات جواب داده است . آن کسی که ایستاده ، دیگر ماندگار شده است . دیگر بعدا گلایه مالی نمی کند . ما هم از این طرف آدمی نیستیم که روی کار خوب افراد چشممان را ببندیم .