مهدی باوری در کودکان

کتاب پیش رو در چهار فصل 221 صفحه ای از انتشارات مرکز تخصصی مهدویت است .

فصل اول این نوشتار ، به توضیح اجمالی پیرامون مفاهیم کلیدی و همچنین سه ویژگی مهم راه کار تربیتی و گونه شناسی آن می پردازد .

در فصل دوم ، ابتدا به بازشناسی دوره کودکی و توصیف حیطه های شخصیتی کودکان پرداخته می شود .

فصل سوم اختصاص به تبیین روش تلقین دارد با ذکر اموری همچون معناشناسی ، جایگاه شناسی در تربیت کودکان ، گونه شناسی ، تنظیم محتوای تلقینی مهدوی ، اصول و قالب های اجرایی تلقین .

در فصل چهارم ، روش الگونمایی مهدوی مورد بررسی قرار می گیرد که پس از معناشناسی و توضیح جایگاه آن در تربیت کودک و همچنین در متون دینی و علمی ، چهار مبنای انسان شناسانه مطرح می شود .

نگاه زیبای شما خواننده گرامی را به مطالعه بخشی از این کتاب ارزشمند جلب می نماییم :

فصل دوم : بازشناسی دوره کودکی و آموزه مهدوی متناسب : ناتوانی در تجزیه و تحلیل صحیح :

یکی از عوامل مهم خودمحوری ، عدم درک صحیح و ناتوانی در تجزیه و تحلیل است . کودک در چهار سالگی به تصوری کلی از جهان دست یافته که اگر چه محصول تماس با واقعیت است ، اما پیش از آنکه نتیجه درک عینی واقعیت باشد ، مخلوق ذهن اوست . از آنجا که هنوز قادر به تجزیه و تحلیل مجموعه هایی که درک می کند نیست ، اگر درباره ی آن ها از او سوال شود ، با وجود این که دیگر از نظر زبان مشکلی ندارد ، از توصیف و تبیین آن ها عاجز مانده و در پاسخ پرسش های مربوط بی آنکه بتواند یا حتی لازم بداند به روابط عینی توجه کند و در تبیین پدیده های پای بند به قانون علیت باشد ، بیشتر ابداع می کند و داستان می سازد .