دل پلاس

کتاب دل پلاس مشتی است نمونه ی خروار از شش ماه اول مبارزه با کرونا ویروس ! این کتاب 238 صفحه ای از انتشارات شهید کاظمی است .

بخشی از کتاب دل پلاس را مطالعه کنید :

فصل اول : ویروس ووهان نشان :

اسفند 99 . نیمه شب و هوای سرد . زیپ ژاکتم را کشیدم بالا . هی کش چادرم را صاف و صوف می کردم . نمی ترسیدم . ترس چشمان پدر و مادرم دلهره می انداخت به جانم . دستی دستی با پای خودم رفته بودم در دل کاری دور از ذهن و غیرطبیعی .

نصفه شبی خوف و خطرش را بیشتر می کرد . در دلم انگار هزار من رخت چرک چنگ می زدند . پدرم ، دستانم را فشرد : « سپردمت دست خدا » . خداحافظی پدرانه ی مخصوص خودش . حرفش دلم را گرم تر کرد و هیجانم را بیشتر . در خروجی راهرو را بستم و روی پله ، منتظر آقای مرادی نشستم . می خواستم بابا وقت رفتنم با صدای در راهرو بیدار نشود . اکثر خانم ها سپرده بودند برای شب ها خط بکشند دور اسمشان . اما من تافته ی جدابافته بودم . داوطلب شدم هر موقع از شبانه روز که خبرم کنند ، با سر بروم . یک ساعت قبلش ، خانم اولیایی زنگ زد : « بیمارستان افشار یه دونه فوتی داریم ! نمی ترسی بار اول تنها باشی ؟ » گفتم : « نه می رم ! » خانم اولیایی خندید : « تعارف شابدول عظیمی که نیست ؟ ! » لحن قرتی قشمشی گرفتم : « ما از اوناش نیستیم که تا خشی به خیشی بیفته و ته خیار تلخ بشه بهونه دربیاریم ! » ولی دروغ چرا ؟ اولش جا خوردم .