فهیمه

قصه زندگی بعضی آدمها آنقدر پر ماجراست درست مثل فرشی از تار و پود با رنگ های مختلف . داستان فهیمه قصه هزار دالانی ست که در هرکدام که پیچ می خوری یادت نمی آید که چه شد سر از آنجا درآوردی ؟ از خانه امامزاده عبدالله تا عمارت عین الدوله ، از لندن تا جبهه و این وسط دادن همه دارایی برای دایره العارف تشیع ؟

این قصه بر مبنای روایت شنیده شده فهیمه محبی با نویسنده نگاشته شده است اما با قلمی داستانی و روان و با زاویه دید دانای کل یا شخص سوم .

این کتاب داستان زندگی را با همه شیرینی ها و تلخی ها از میان خاک و غبار تاریخ از کودکی تا ازدواج ، از لندن تا شهادت فرزند و از بازگشت تا مرگ فهیمه  را روایت می کند .

میان این روایت اما گاه مخاطب را بین کوچه های کودکی فهیمه و شادی هایش و گاه میان رنج های او بعد از مرگ مشکوک همسر قرار می دهد و مخاطب را دالان به دالان با قصه همراه می کند .

کتاب فهیمه در 360 صفحه نگاشته و توسط انتشارات روایت فتح به چاپ رسیده است .

« از خانه تا مدرسه راهی نبود . درست مثل پامنار . محل عین الدوله بافت سنتی و مذهبی داشت . محمد حسین امیدوار بود که دبیرستان خوبی برای فهیمه پیدا کند . دبیرستان بدریه تنها مدرسه ای بود که مدیرش خانم بود و مدرسه را به کمک دختر هایش اداره می کرد .

فهیمه نگاهی به سر و شکل مدرسه انداخت . روسری اش را تا کرد و داخل جیب مانتویش جا داد . بدریه بزرگتر از مدرسه امامزاده یحیی نبود ولی حیاطش کمی جادارتر به نظر می رسید .

خاتم مدیر نگاهش را از میان برگه های روی میز به سمت تازه وارد ها سر داد . پدر و دختر را میان انحنای در برانداز کرد و بعد تعارفشان کرد که بشینند . محمد حسین از مدرسه و معلم هایش پرس و جو کرد و مدام با چشم هایش همه جا را زیر نظر داشت . نگاهش روی مردهای جوانی که از دفتر به حیاط و کلاس ها تردد داشتند می رفت و برمی گشت . خانم مدیر با سرفه کوتاهش نگاه پدر را به طرف خودش برگرداند ، بعد صدایش را صاف کرد : البته بیشتر معلم های مدرسه ما مرد هستند و کلاسا مختلطه . این دستور شاهنشاهه .

محمد حسین نمی دانست چه باید بکند ... »

بخشی از متن رمان فهیمه صفحه 27