داستان رویانا

در کتاب پیش رو خواننده با چگونگی تاسیس مرکز ناباروری رویان و تلاش هایی که در این راه انجام شده است مطلع می شود . با مطالعه این کتاب ، خواننده در می یابد که تاسیس این مرکز نماد پیشرفت ایران و موجب گره گشایی خانواده های گرفتار شده است .

در کتاب داستان رویانا ، بخش صدای گریه سیمین را همه شنیدند ! می خوانید :

بهمن سال 69 بود . زمستان آن سال ، فعالیت موسسه رویان به صورت غیر رسمی آغاز شده بود . در یکی از روزهای بهمن که قرار بود با حضور دکتر الحسنی اولین پانکچر ( عمل تخمک گیری ) در موسسه رویان انجام شود ، به خاطر برف زیادی که در منطقه زعفرانیه بر زمین نشسته بود ، ماشین های حمل گازوئیل نمی توانستند تا ساختمان رویان بیایند و به خاطر نبودن گازوئیل برای موتورخانه ، ساختمان سرد شده بود . شب قبل از عمل دکتر کاظمی ، رئیس موسسه رویان ، با همکارانش از حدود یک کیلومتری موسسه ، جایی که ماشین های حمل گازوئیل توقف کرده بودند ، گازوئیل ها را با پیت های بیست لیتری حمل می کردند و به مخزن گازوئیل می رساندند تا ساختمان برای فردا گرم باشد . به هر زحمتی که بود ، کم کم مقدمات درمان اولین بیمار نابارور فراهم می شد. زمان زیادی نگذشت . یک سال بعد از تاسیس رسمی رویان ، درمان ناباروری با روش آی وی اف نتیجه داد و اولین نوزاد به دنیا آمد .