مثبت کرونا

تاریخ ایران مملو از مجاهدت زنان و مردان بسیاری ست که برای ایران کم نگذاشته اند . 

پس از روی کار آمدن ویروس کرونا در کنار لحظات تلخ ایثار و همدلی مردمان و کادر درمان در تاریخ ثبت شد . 

کتاب حاضر روایت لحظاتی از حضور نگارنده در کنار کادر قهرمان درمان است هم برای کمک و هم برای ثبت مجاهدت ها ست و با توجه به ارتباط با نسل امروز در قالب داستانی ست و درون مایه طنز دارد .

« بعد از کلی آموزش و تعویض لباس و ... قرار شد بروم کارم را شروع کنم . پرستار اول گفت : حاجی کلاهت در نمی آری ؟

گفتم : به خدا نمی خوام باهاش سلفی بگیرم !

لبخندی زد و گفت : اون که بعدا مشخص می شه ، اما حداقل بذار این پلاستیک مخصوص رو بکشم رو کلاهت ...

گفتم : " کلاه نیست ! بهش می گیم عمامه .

گفت : " خب حالا همین ... عمامه ... که یه وقت کثیف نشه . "

از دلسوزی و توجهش توی دلم خوشحال شدم و برایش دعای خیر کردم .

چون دستکش دستم بود ، یکی از آقایان آمد و عمامه ام را از سرم برداشت . بعد با کمک همان پرستار اول ، یک پلاستیک مخصوص دورش کشیدند و می خواستند دوباره بگذارند روی سرم .

من حدودا ده سال پیش ، توسط یک بزرگ و صاحب نفس معمم شدم . چون هم وقتش بود که معمم بشوم و هم اگر معمم نمی شدم ، نمی گذاشتند رساله ی سطح سه ( فوق لیسانس ام ) را بنویسم و امتحانات درس خارج را نمی گرفتند .»

بخشی از متن کتاب مثبت کرونا صفحه  10