حماسه کاوه

موضوع کتاب حماسه کاوه روایتی از زندگی شهید محمود کاوه از فرماندهان حماسه ساز دفاع مقدس به قلم حمیدرضا صدوقی می باشد .

محمود کاوه ، نوجوانی بود که وقتی شیپور جنگ نواخته شد بدون درنگ قدم در راه دفاع نهاد و این دیار انسانی دیگر از او ساخت . کاوه در مقابل دشمنان با وجود سن کم مظهر قدرتی بود که سال ها پیش امام در وصف آنان گفته بود " سربازان من در گهواره اند . "

از همین رو در صحنه نبردی که او حضور داشت دشمن میدان را خالی کرده و فرار می نمود و دوستان و همرزمانش قوت قلب می گرفتند . صاحب این قلم می خواهد فقط کمی شما را با این شهید آشنا کند .

« خوب است من از برادر عزیزمان ، محمود کاوه یاد کنم که من ، او را از بچگی اش می شناختم . پدر این شهید جزو اصحاب و ملازمین مسجد امام حسن ( ع ) بود که بنده آنجا نماز می خواندم و سخنرانی می کردم . دست این بچه را می گرفت با خودش می آورد و من می دانستم همین یک پسر را دارد ...

در یک چنین محیط فکری ، این جوان تربیت شد و جزو عناصر کم نظیری بود که من او را درصدد خودسازی یافتم ... »

بخشی از متن پشت کتاب 

« وضع مالی خوبی نداشتیم . برای اینکه در آسایش و رفاه بیشتری باشیم ، پدرم خیلی وقت ها از صبح تا شب کار می کرد . برای همین هم ما دوست داشتیم به نوعی کمکش کنیم . مغازه ای بود نزدیک خانه که می رفتیم پسته می گرفتیم و مغز می کردیم و در قبال آن دست مزد ناچیزی می گرفتیم ... این کار گاهی یک تا دو ساعت بعد از نیمه شب طول می کشید ...

بعضی از پسته ها زیر چکش خورد می شد . این طور وقت ها محمود اخم هایش را می کشید به هم و می گفت : " چه کار می کنی ؟ مواظب باش . این مال مردمه ، حق الناسه ... گاهی اگر پسته ای از زیر چکش در می رفت و این طرف و آن طرف می افتاد ، تا پیدایش نمی کرد و نمی ریخت روی بقیه پسته ها ، خاطرش جمع نمی شد .

درست عکس محمود ، صاحب پسته ها بود . هرچه محمود مقید بود و درست کار ، صاحب کار ما بی انصاف بود ...

دست مزد ناچیزی که می گرفتیم ، با خوشحالی می ریختیم تو قلک و پس انداز می کردیم . یادم هست همان زمان ، مادرم با یک چراغ فتیله ای آشپزی می کرد . خیلی دود می کرد و تا می خواست غذایی بپزد ، کلی مشقت می کشید ... دو سال طول کشید تا قلک هایمان را شکستیم و با پول آن توانستیم یک اجاق گاز برای خانه بخریم . »

بخشی از متن کتاب حماسه کاوه صفحه 15 تا 17