کمی درنگ کن

موضوع کتاب کمی درنگ کن روایتی از زندگی و خاطرات شهید رضا نادری ست و به قلم جمعی از نویسندگان گروه فرهنگی شهید ابراهیم هادی نگاشته شده است .

می گویند در هر مجموعه ، وقتی یکی از نخبگان حضور داشته باشد ، به خوبی می تواند مسیر درست را اتخاذ کند و مشکل را برطرف کند .

به طور مثال وقتی حسن باقری در راس مدریت اطلاعات جنگ قرار گرفت اوضاع تغییر کرد و عملیات موفق مثل آزادی خرمشهر ثمره این تغییر بود . اما برخی از نخبگان هستند که کمتر از آنان سخن به میان آمده است مثل شهید رضا نادری . 

او قهرمان ورزشی و نخبه در درس بود و در هر موضوعی بهترین تصمیم را می گرفت . 

وی از جمله افرادی بود که با فکر خود منافقین را در کرمانشاه زمین گیر کرد و توسط آنان به شهادت رسید .

« ای برادر ، به کجا می روی ؟ کمی درنگ کن !

آیا با کمی گریه و یک فاتحه خواندن ، بر مزار من و امثال من ، مسئولیتی را که با رفتن خود بر دوش تو گذاشته ایم از یاد خواهی برد ؟!

ما نظاره می کنیم که تو با این مسئولیت سنگین چه خواهی کرد و اما مسئولیت ادامه دادن راه ماست ... »

متن روی مزار شهید 

« وقتی دشمن نتوانست نیروها و سنگر های ما را بزند ، شروع به شلیک خمپاره باعث جراحت چند نفر از رزمندگان شد . رضا کار مهم دیگری برای حفظ جان نیروها در شلمچه کرد . از فرمانده محور عملیات تعدادد زیادی گلوله آرپی جی گرفت ! 

بعد به انتهای خاکریز رفت . آنجا سنگر مهمی نداشتیم . نیرویی آنجا نبود . مکانی بود که نخل های سوخته و زباله ها جمع شده بود . چند سنگر خالی و نیمه کاره آنجا بود . رضا با قبضه آر پی جی به آنجا رفت . از همان جا به سمت دشمن شروع به شلیک نمود . گلوله اول ، دوم ، سوم و ... حسابی آخر خاکریز را حساس کرد . 

مرتب شلیک می کرد و در پناه سنگر پناه می گرفت .  گلوله های خمپاره دشمن هم به آن سمت می رفت . ... حالا دشمن خمپاره ها را با شدت شلیک می کرد ، اما به سمت انتهای خاکریز ! جایی که هیچ کس حضور نداشت . قدرت فکر و ذهن رضا شرایط جنگ را در پدافند شلمچه تغییر داد . »

بخشی از متن کتاب کمی درنگ کن صفحه 22