قصه های خوب برای بچه های خوب جلد 6

شیخ فرید الدین عطار از شاعران مشهور سبک عرفانی بود و شغل اصلی او طبابت بود . البته شهرت عطار به خاطر آثار ادبی خاص اوست .

داستان های این کتاب از سه کتاب منطق الطیر ، مصیبت نامه و الهی نامه عطار گرفته شده است . عطار در همه ی کتاب ها از معرفت و حققیت ، مطابق رسم صوفیان و درویشان سخن می گوید . برخی نتیجه داستان های او مطابق سلیقه ما نیست . دنیای امروز ما بیش ار پیش دنیای کار و کوشش است و به همین دلیل نمی توان گفت همه سخنان او درس زندگی ست .

نویسنده در این اثر سعی نموده با حفظ اثر و در حد امکان آن را برای شما با قلمی روان نقل کند . گرچه این داستان ها کمی مشکل است اما بچه های خوب سعی می کنند چیزهای بهتر هرچند کمی مشکل را بخوانند چرا که برای دانا شدن و فهمیده شدن جز این راهی نیست . 

« پسرک رویش را برگرداند و محمود را با لباس و اسبش دید و فهمید که از بزرگان دولت است . سلام کرد و گفت : " دارم ماهی می گیرم ، کار من همیشه همین است . هیچ وقت نمی توانم مثل آنها بازی کنم ، من با آنها فرق دارم . "

کودک با این حرف تمام غم خود را فاش کرد که با بچه های دیگر فرق دارد ، که همیشه باید کار کند ، که به بازی با بچه ها نمی رسد ... محمود گفت : خوب ، بازی کردن که خرجی ندارد ، آدم خودش تنها هم که هست می تواند بازی کند ." 

کودک گفت : " ولی من باید هفت نفر را نان بدهم ، مادرم و شش تا بچه را که از خودم کوچک ترند ، آخر پدر ما در دریا غرق شده . " محمود گفت : " فهمیدم خوب آن وقت هر روز چقدر ماهی می گیری ؟ "

کودک گفت : " هی یک روز کمتر یک روز بیشتر »

بخشی از جلد ششم کتاب قصه های خوب برای بچه های خوب صفحه 19