جهان آرا

کتاب پیش رو پنج فصل دارد . که به تفکیک در هر فصل مطالب زیر آورده شده است .

فصل اول که به روایت هم رزمان و دوستان و خانواده ی شهید جهان آرا است شامل مقاطع ولادت ، نوجوانی ، مبارزات قبل از انقلاب می باشد و هم چنین توضیحاتی را پیرامون گروه حزب الله و منصورون ، پیروزی انقلاب و حوادث پس از آن به خصوص غائله ی خلق عرب ، ناامنی های قبل از جنگ ، آغاز جنگ و مقاوت چهل و چهار روزه ی مدافعین خرمشهر ، اتفاقات پس از سقوط خرمشهر و روایت شهادت در بر می گیرد .

فصل دوم روایت خانم اکبرنژاد همسر شهید جهان آرا است که به تفصیل درباره ی زندگی خود ، ازدواج با جهان آرا ، آغاز زندگی مشترک ، هجرت به خرمشهر ، رجعت به تهران و حوادث و اتفاقات این مقطع زمانی تا شهادت جهان ارا روایاتی را بیان کرده است .

در فصل سوم دستنویس هایی از شهید جهان آرا را که در قالب یک سررسید به جا مانده است آورده شده است . وی از 5 دی ماه 1359 تصمیم به درج گزارشات روزمره خود گرفته و تقریبا تا یک ماه این کار ادامه داده و در 6 بهمن ماه 1359 آخرین مشاهداتش را نوشته است .

در فصل چهارم مصاحبه ای که شهید سید محمد علی جهان آرا با مهدی کیانی ، حجت الاسلام عراقی و تیزمغز در رابطه با تحرکات و اقدامات خرابکارانه ی گروهک مجاهدین خلق موسوم به منافقین در واحد تبلیغات سپاه آبادان برگزار شد آورده شده است .

فصل پنجم و انتهایی کتاب نیز مروری است بر اسناد و مدارک و تصاویر به جا مانده از جهان آرا و برخی یاران شهیدش .

صفحه 90 را به روایت از هم رزمان شهید بخوانید :

روز اول جنگ جهان آرا در اهواز بود . وقتی به خرمشهر آمد بلافاصله نیروها را سازماندهی کرد. وضعیت شهر کاملا به حالت جنگی درآمد و درگیری در تمام نقاط خرمشهر وجود داشت . عراق به حدی گلوله روی خرمشهر می ریخت که ما قادر نبودیم از یک کوچه به کوچه ی بعدی برویم . بارانی از آتش روی سرمان بود . دست مان از لحاظ مهمات و تجهیزات جنگی بسیار بسته و کاملا در مضیقه بودیم . همان روزهای اول جنگ وقتی یکی از کماندوهای عراقی را اسیر گرفتیم به ما گفت : " در حال حاضر به غیر از کاتیوشا و توپ های خمسه خمسه و بمباران هوایی فقط صد و بیست قبضه آتش باز و خمپاره روی این شهر کار می کند . شما چطور توانستید تا حالا در این جا بمانید ؟ ارتش ما متحیر مانده که شما چطور مقاومت می کنید ؟ "

در مقابل تمام اسلحه ی ما آرپی جی و ژ - 3 بود ؛ ژ- 3 ای که تا چند تا شلیک می کردی گیر می کرد و از کار می افتاد . ما چهار تا تانک داشتیم که متعلق به ارتش بود . لوله های این تانک ها ترکیده و بلا استفاده در گوشه ای از شهر افتاده بودند  . ( سید عبدالعباس بحرالعلومی فر )