عبور از آخرین خاکریز

موضوع کتاب عبور از آخرین خاکریز ، خاطرات یک دکتر اسیر عراقی بنام احمد عبدالرحمن است که سال 1978 درست کمی قبل از انقلاب ایران برای خدمت سربازی به درمانگاه نظامی در مرز عراق با ایران فرستاده  می شود .

در این کتاب ابتدا راوی نظر خود و عکس العمل عمومی را از این انقلاب بیان می کند . سپس در مورد اتفاقات قبل از جنگ ، بهانه های صدام و نقش تبلیغات رسانه ای ، جریان اخراج افراد ایرانی الاصل اخراج شده و ... صحبت می کند .

سپس فعالیت راوی از آغاز رسمی حمله عراق تا زمانی که خود و دوستش را در خرمشهر تسلیم می کند نقل شده است . مطالب تاریخی ، بیان آزاد و خارج از نگاه نظامی و نقل از جانب یک فرد خارج از ایران روایتی متفاوت از آن روزها به مخاطب می دهد .

این خاطرات را محمد حسین زوار کعبه ترجمه کرده و انتشارات سوره مهر با تدوین به چاپ رسانده است .

بخشی از متن کتاب عبور از آخرین خاکریز صفحه ی 20 و 21 :

« چند هفته بعد از ورود به محل خدمتم ، در سپتامبر سال 1979 تعدادی مجروح کرد غیر نظامی به بیمارستان انتقال یافتند ، من که در آن موقع پزشک شیفت بودم برای ویزیت آنها به اتاق معاینه رفتم . حضور آنها در یک درمانگاه نظامی مرا متعجب می کرد ، اما بعد از معاینه فهمیدم آنها کرد ایرانی هستند که هوادار سازمان ها و جنبش های مخالف رژیم ایران هستند . آنها پس از گرفتن آموزش و دریافت سلاح ها و مبالغی کلان ، زیر نظر ضد اطلاعات نظامی و تحت حمایت عراق کار می کنند . »