ارتداد

نویسنده کتاب وحید یامین پور اذعان می دارد که گره دراماتیک داستان را از کتاب " خاطرات احمد احمد " برگرفته است و همان گره دلیل نوشتن کتاب ارتداد را در نویسنده ایجاد کرده است .

بخشی از کتاب را بخوانید و با نگارش آن آشنا شوید :

دریا با شنیدن کلمه " استدراج " آرام کنج سلول می نشیند کز می کند و در خود فرو می رود ؛ مانند کسی که به یاد غمگینانه ترین خاطرات خود افتاده باشد . من از امام می پرسم : نتیجه استدراج چیست ؟

- ارتداد !

- ارتداد چه کسی ؟

- ارتداد انسان و در پس آن تاریخ ، پروهی از انسان های یک عصر .

- چرا باید همیشه گروهی به ارتداد مبتلا باشند ؟

- برای اینکه گروهی دیگر جای آن ها را بگیرند و آن گاه گروهی دیگر و دیگر ...

- این بازی تاریخ است ؟

- تاریخ خودش مبتلاست ، یونس ! این طرح خداست . برای آنکه بیازماید و جدا سازد و پاداش دهد .

سخنان امام را با خود مرورمی کنم ؛ چند بار با همان طنین و همان لحن که گویی از کوره ای گداخته بیرون می جهد ؛ همچون آهنی کوبیده شده ، محکم است و قابل اتکا ؛ نه ترک بر می دارد و نه جویده می شود ؛ کزبر الحدید .

سال هاست به دیدن رویای امام دل خوش کرده ام . به شنیدن پاسخی که اگر به موقع نیاید زیر هجوم پرسش ها بی طاقت می شوم .

روحی که مرا در برگرفته ، جز به سجاده به هیچ چیز میل نمی کند . هنگامه ذکر  همه چیز را حتی خیال دریا را می راند . بر می خیزم ؛ با کاسه آبی که رزق شست و شوی یک روز من است وضو می گیرم و جسم به احتضار افتاده ام را رو به قبله می کنم و برای لحظاتی از موت چنان که راه ملکوت را باز کند ، خود را مهیا می کنم .

صدایم می زنند : ملاقاتی داری .

و این اولین تحول فصل جدید زندگی در زندان است .

صفحه 183 کتاب را خواندید .