976 روز در پس کوچه های اروپا

"حالا من با انبانی از فکر و پیش داوری ، شعر و فلسفه و داستان ، با تصویرهای سیاه و سفید و انبوهی از خوانده ها و رویاها می رفتم که شش هزار کیلومتر آن سوتر از خانه ام ، در غرب زندگی کنم ، اما نه همانند یک توریست سر به هوای خوش حال که می رود تا چند نشانه را ببیند و عکسی بگیرد و بر فتوحات و افتخاراتش بیافزاید ، به عنوان کسی که می رود تا در آن سوی زمین سکونت کند ... سکونت محتاج آن است که آدمی با مردم و آب و خاکی دیگر بیامیزد ؛ برخاکی که هیچ تعلقی به آن ندارد ریشه کند ... و با مردمی که نمی شناسد داستان بسازد ، در داستان زندگی آنها شریک شود و خود بخشی از داستان ایشان باشد ... "

این بخشی از آغاز کتاب 976 روز در پس کوچه های اروپا به قلم محمد دلاوری خبرنگار است .

اروپا را از دیر باز با تصاویر زیبا و گاه زشت شاخته ایم ؛ با فیلم هایی که خانه هایش در مزرعه بود تا رمان هایی که وجهی دیگر از این قاره را به ما نشان می داد تا مستند هایی که از جنس رویاهای کودکی نبود . نویسنده در ماموریت مهم تر از گزارش سعی کرده با هویت خودش در این سرزمین زندگی کند و با تجربه ای عینی به مصاف پاسخ به سوالات در مورد هویت اروپا را جستجو کند .

بخشی از متن : " این فضای تبلیغی در این سالها چنان گسترده شد که برخی ایرانی ها ملیت شان را مخفی می کنند که تبعات فضای ضد ایرانی گریبان شان را نگیرد . البته این رفتارها فراگیر نیست و غالب رفتارها با ایرانی ها همراه با احترام و مهربانی ست . در بسیاری موارد وقتی خودم را به عنوان یک ایرانی معرفی می کردم ، آنها به یاد پزشک معالج شان می افتادند که ایرانی است و یا دوست خانوادگی شان که اصالت ایرانی دارد و از او خاطرات خوشی دارند .