حنانه شو

محبت به پیامبر به سبب خلق نیکو و ریشه ازلی مسئله ای غیر قابل انکار است . اشیا نیز در عین ظاهر بی جان نیز از این امر مستثنی نیستند . محبتی که از عشق ازلی و ابدی ریشه  می گیرد . مثل ستون حنانه که نخل خشک شده ای بود که پیش از ساخت منبر حضرت برای سخنرانی به آن تکیه می دادند و بعد از ساخت منبر سبب ناله هایش از فراق پیامبر به حنانه معروف شد و در تاریخ ماندگار شد . کتاب حنانه شو داستانی ست از زبان این اشیا در وصف محبت خود و در توصیف پیامبر که انشارات جمکران در 79 صفحه به چاپ رسانده است . 

بخشی از کتاب :

" کمی بعد ، پیامبر ص دوباره با چشم های کشیده و براقش به من می نگرد و دستش را به طرف من گرفته و با صدای گیرا و رسایش می گوید : ای درخت ! اگر به خدا و روز قیامت ایمان داری و می دانی من پیامبر خدایم ، از زمین با ریشه هایت درآی و به فرمان خداوند در پیش روی من قرار گیر ! " .

انگار تمام سخنان پنهان در سینه ام و آنچه که عمری می خواستم به آن اقرار کنم ، اکنون از زبان پیامبر جاری شده است . از خوشحالی روی پاهایم نمی توانم بمانم . در ریشه هایم و تنم تا تمام شاخه و برگ هایم حس شادی و شعف می دود . بی قرار رفتن به سوی او می شوم . دوباره به اشاره دست های پیامبر نگاه می کنم . ناگهان توان و نیرویی بزرگ ، تمام وجودم را فرا می گیرد . شاخ و برگ هایم را بالا و پایین می آورم و برگ های خشکیده ام چون بارانی می ریزد . اندکی بعد حرکت شاخه هایم تند تر می شود . "