بادیگارد شهید عبدالله باقری

کتاب بادیگارد با روایت خاطراتی از مادر شهید عبدالله باقری شروع می‌شود که قبل از بدنیا آمدن او شروع شده و با خاطرات برادر و همسرش ادامه می‌یابد تا به دل اتفاقات سوریه برسد و در نهایت با خاطراتی از همکاران شهید مدافع حرم عبدالله باقری تمام می‌شود .

کتاب بادیگارد در شش فصل جمع آوری شده است که پر است از نشانه‌های عاشورایی که با زندگی عبدالله پیوند خورده بود . نشانه‌هایی که در فصل « مرا نفس بکش » نسبت به سایر فصول پررنگ‌تر به نظر می‌رسند ؛ فصلی که راوی آن همسر شهید است و قلب کتاب را تشکیل داده .

نگارش کتاب را با خواندن متنی از کتاب دریابید :

یک بار داشتیم تلویزیون می دیدیم . برنامه حیات وحش . در جنگل های آفریقا با اسلحه هایی شبیه لوله های بلند پرنده ها را می زدند . یکهو بلند شد . گفت : " من رفتم بسازمش . " کارمان درآمد . می دانستم عبدالله وقتی بخواهد یک چیز را بسازد تا درستش نکند ول کن نیست . شدم وردستش . افتادیم دنبال لوازم اولیه . چند تا لوله پلیکا پیدا کرد کنار حیاط . یکی شان را برداشت . یک تکه کاغذ هم لوله کرد شبیه قیف . کرد داخل لوله پلیکا . فقط نگاهش می کردم و هر دستوری می داد اجرا می کردم . گفت : " برو یواشکی از جعبه خیاطی مادر سوزن لحاف دوزی بیار . " دزدکی سرک کشیدم داخل آشپزخانه . مادر سرش گرم آشپزی بود . پاورچین پاورچین رفتم سراغ کمد . نخ و سوزن را برداشتم و مثل فرفره آوردم . سوزن را گرفت چسباند به سر قیف . خیلی طول نکشید که کاردستی اش آماده شد . گفت : " حالا بشین و نگاه کن . " گربه یکی از جوجه هایمان را خورده بود . از دور نشانه گرفت . فوت کرد توی لوله . تیرش درست خورد به گربه روی دیوار صدایش بلند شد . گفت : " تا تو باشی جوجه های بیچاره ما رو نخوری . " پریدم بالا و گفتم : " ایول عجب چیزی ساختی داداش . " 

بعد از ازدواجش عبدالله محافظ رئیس جمهور شد و آموزش ها و ماموریت هایش فشرده . هر چه یاد می گرفت به من هم یاد می داد . بار اولی که اسلحه اش را آورد خانه ، صدایم کرد که بیا بشین . ریز و درشت و زیر و زبرش را مثل استادی ماهر نشانم داد ، نحوه دست گرفتن ، ماشه کشی و ...