سلوک با فرزند

کتاب سلوک با فرزند نه حرف من ، نه حرف تو ، حرف خدا با نگاهی توحیدی به بررسی همه جانبه تربیت فرزند پرداخته است . نویسنده کتاب موضوع تعامل با فرزند را از جوانب مختلف و با نگاهی توحیدی و مبتنی بر آموزه ها و معارف عمیق دینی به رشته تحریر در آورده است . در واقع ویژگی منحصر به فردی که تاثیر این اثر را تضمین نموده و تغییر نگرش خواننده به موضوع فرزند را به دنبال دارد ، رویکرد کاملا توحیدی آن و عدم استفاده از آموزه های غربی و وارداتی در این زمینه است . نویسنده در این اثر با تعمق و تدبر در آیات و روایات و با بهره مندی از کلمات نورانی سالکان حقیقی حضرت حق و استفاده مستقیم از محضر اساتید توحیدی خود ، مجموعه راه گشای تربیتی را با قلمی روان و دلنشین برای خواننده فراهم آورده است . 

همه ما نیازمند به این هستیم که بینش خود را در رابطه با تربیت فرزند ، اصلاح نماییم و اصلاح چنین بینشی بستگی تام و تمامی  به اصلاح نگرشمان به انسان و حقیقت او دارد انسان شناسی غربی ، فرزندی مادی تحویل می دهد و انسان شناسی غربی  ، فرزندی مادی تحویل می دهد و انسان شناسی الهی فرزندی موحد که از سعادت حقیقی دار دنیا و دار عقبی برخوردار است تحویل می دهد .

تربیتی که مبتنی بر انسان شناسی الهی باشد فرزندی مومن و صالح ساخته شده و سازنده آزاده و مستقل و اثرگذار و در یک کلمه عبد و بنده حقیقی پرورش می دهد .

پدر و مادر باید بدانند که بنده خلق شده اند و باید بندگی کنند و در تربیت فرزندشان جلوه های عبودیت را آشکار سازند و هر توصیه ای را که نتیجه اش خروج از ذی عبودیت است مردود بشمارند ، چرا که تربیت یعنی عهده دار شدن سازندگی و گام برداشتن برای حیات باقی ، و حیات باقی در گرو عبودیت و التزام عملی به آداب آن می باشد و بر همین ملاک است که وقتی از اسکندر ذوالقرنین سوال شد که :

پدرت را بیشتر دوست داری یا معلمت را ؟ در پاسخ چنین گفت که معلم را زیرا او سبب حیات باقی من است و پدرم سبب حیات فانی ام می باشد .

والدین باید به این حقیقت توجه داشته باشند که هم خودشان و هم فرزندشان ابدی هستند و ابد در پیش دارند ، در نتیجه باید به گونه ای انجام وظیفه کنند و ابدی هستند و ابد در پیش دارند ، در نتیجه باید به گونه ای انجام وظیفه کنند و فرزندان خود را پرورش داده و تربیت نمایند که نه ابد خودشان را تخریب کنند و نه فرزندشان را از سعادت حقیقی دنیوی که سعادت ابدی اخروی را در پی دارد محروم نمایند و نیز باید بدانند که چنین تربیت و پرورشی بدون معرفت از اصول و ظرائف آن امری ناممکن خواهد بود که از علی ( ع ) نقل شده که کمیل بن زیاد فرمود : هیچ حرکت و فعالیتی نیست مگر اینکه تو در آن محتاج و نیازمند به شناخت و معرفت می باشی .

سر فصل های این کتاب عبارتند از :

تربیت ، دعا ، قبل از ولادت ، پس از ولادت ، مال حرام ، سه دوره مهم تربیتی ، آداب و رسوم ، سبک زندگی ، الگو و اسوه تربیتی ، ارتباط سالم خانوادگی ، سازگاری و ناسازگاری والدین ، نهادهای آموزشی ، محیط ، رسانه های همگانی ، محبت و مهرورزی ، تکریم ، تحقیر ، تنبیه ، پرورش مذهبی ، وفای به عهد و خلف وعده ، رفاقت ، تفریح  ، قناعت ، جوانی ، حیا ، شغل ، جرات سخن گفتن ، شغل و ...

در این کتاب نویسنده می گوید :

مخاطب به خطاب « ای عزیـز » ، خودم می‌باشم تا شاید در این قلب به قسوت و ظلمت مبتلا شده، مؤثر افتد و مرا به محاسبه دقیق گذشته‌ام وادارد که اگر حقی از حقوق فرزندانم را تقصیراً یا قصوراً تضییع نموده‌ام، از آنان حلالیت طلبم و آنچه را که قابل جبران است در این فرصت کوتاه باقی‌مانده عمر، جبران نمایم و موانع سیر الی الله را از سر راه خود بردارم و وزر و وبالش را با خود به عالم برزخ نبرم .