عطش

کتاب عطش در بردارنده ناگفته هایی از سیر توحیدی کامل عظیم حضرت آیت الله سید علی قاضی طبابایی است که با تجدید نظر و اضافات به همراه زندگی نامه مختصر استاد سید محمدحسن قاضی طباطبایی همراه است .

اسم کتاب را از بیماری عطش که این عارف عالیقدر در اواخر عمر داشت بر گرفته اند . 

آیت الله قاضی انسانی است که در استقامت، صلابت کوه را دارد . او برای آنکه ابواب آسمان به رویش گشوده شود چهل سال صبر کرده است . می داند که بدون استقامت انسان به جایی نمی رسد و آن را به شاگردان خود نیز می آموزد . سخن درباره عالمی است فقیه و عارفی است عظیم که از بحر عشق و معرفت و توحید گوهرها در کف داشت و این تنها شاگردان او بودند که توانستند در نور چنین گوهری مست و حیران شوند . هر چند که آن ها نیز هر کدام به قدر سعه وجودشان بهره ها بردند و قاضی به آن ها هم می گفت : " به شما هم کامل ندادم " .

در این کتاب به موضوعاتی همچون زندگی نامه ، سیره معنوی ، سیره عرفانی ، سیره تربیتی ، اخلاق خانوادگی ، اخلاق عارفانه ، توصیه ها اشعار ، نامه ها و دیدگاه های آیت الله سید علی قاضی طباطبایی پرداخته است و در بخش آخر به مصاحبه ها با خانواده این بزرگوار و نکاتی که در مورد حالات و روحیات این عالم بلند مرتبه بیان کرده اند می پردازد . 

در بخش آخر مصاحبه ها می خوانید : 

درباره شیخ محمد تقی آملی نقل می کنند که ایشان می فرمود روزی به حجره آقای قاضی رفتن و منتظر شدم تا ایشان بیایند وقتی آمدند از علت حضورم در آنجا سوال کردند و من گفتم یک استخاره می خواهم ایشان فرمودند : طلبه چندین سال در حال تحصیل در نجف باشد و نتواند برای خود یک استخاره بکند ؟!! آقای آملی با حالت خجالت عرض میکنند که می خواهم یک اجازه مخصوص از حضرت ولی عصر عجل الله داشته باشند . آقا گفت اجازه خاص نمیخواهد همان اجازهعامکه به همه داده اند برای شما هم کافی است . ایشان گفت اما من از این حرفمنظور دیگری داشتم و آن دیدن حضرت ولی عصر عجل الله بود .

آقای قاضی اذکار و برنامه‌هایی را تعلیم دادند و من به مسجد سهله رفتم و شب ها برای انجام آن برنامه بیدار میشدم تا اینکه یک شب وقتی شروع به انجام آن کار کردم احساس کردم کسی دستش را روی شانه ام گذاشته و می‌گوید برای تشرف آماده باش .

من با شنیدن این جمله ترس و لرز تمام وجودم را گرفت و شروع کردم به التماس و تضرع که مرا از این کار معاف کن من نمی خواهم . ایشان هم قبول کردند و رفتند فردا که به نجف آمده ام فوری خدمت آقای قاضی رسیدم و ایشان پیش از آنکه چیزی بپرسند ، فرمودند : وقتی هنوز مهیا نیستی چرا آنقدر اصرار می کنی ؟!