شاهرگی برای حریم

بالاخره بعد از یک مدت کارشناسی سخت قرار شد عملیات خان طومان شروع شود گزارش شناسایی مان را که به فرمانده دادم فرمانده گفت علی امشب عملیات انجام میشه . هم ذوق داشتم و هم ترس ذوق از به ثمر رسیدن شناسایی های سختی که در این مدت انجام داده بودیم و ترس از اینکه نکند جایی را درست شناسایی نکرده باشیم یا کمی از دستمان در رفته باشد و در عملیات به مشکل بخورید باید می رفتم و خبر شروع عملیات را به بچه ها میدادم اما نمی دانستم واکنش بچه ها چیست چندین شب بی خوابی و خستگی باعث شده بود که رمقی برای بچه‌ها نمانده باشد در این چند شب به علت رفتن به منطقه عملیاتی باید آب و غذا کم می‌خوردیم و این هم شده بود مزید بر علت سردی هوا هم این خستگی را بیشتر به جانمان فرو می برد دیگر وقتی هم برای استراحت و تجدید قوا نداشتیم بچه ها را جمع کردم مانده بودم چطور بهشان بگویم که امشب عملیات داریم

بالاخره گفتم : امشب عملیات . باید تقسیم بشین بین گردانهای مختلف ! با تعجب دیدم خم که به ابرو نیاوردند هیچ ، لبخند زدن و با روحیه و شاداب بلند شدن و رفتند تا برای عملیات آماده شوند

برای عملیات آماده می‌شدیم که به شوخی گفتم اگر شهید شدی شدید چی به من می رسه؟ 

حمید نگاهی به من کرد و گفت مصطفی من خیلی دوست دارم شهید شوم اگر مجروح شدم مرا نذارین من بمونم برم گردونین عقب  اما اگر شهید شدم اشکالی نداره بمونم

حاج محسن هم گفت برای منم مهم نیست خودتون رو اذیت نکنید

به شوخی گفتم من اگر شهید شدم بر من نگردونین اما اگه مجروح شدم و نتونستیم برم گردونید با یه گلوله خلاصم کنین . حالا هم انقدر دم از شهادت نزنید که مال این حرفا نیستید بگید اگه شهید شدید چی به من میرسه ؟

حمید گفت مصطفی جان هرچی دارم مال تو . گفتم نه اون که خیلی برات با ارزش رو بگو

گفت من یه چفیه دارم که خیلی برام با ارزشه

 گفتم چی ؟ یه چفیه ؟ قرآن و پول و این همه چیز با ارزش داری و اون وقت یه چفیه ؟

گفت این چفیه از همه چیز برام مهمتره از دست آقا گرفتمش .

با یه عشقی گفت از دست آقا گرفتمش که تازه فهمیدم عشق به ولایت یعنی چه برایم خیلی جالب بود با ارزش ترین چیزی که در آن اوضاع سخت داشت چفیه بود آن هم فقط به عشق آقا .