رهایی از تکبر پنهان

در کتاب رهایی از تکبر پنهان تمامی بندهای ارایه شده کتاب با وجود استقلال معنا، با یکدیگر پیوندی دارند که نشان از نوعی خلاصه‌گویی دارد. در نگارش این کتاب تصمیم داشتم با تجربه کردن این شیوه از خلاصه‌نویسی، تاثیر القای معانی به مخاطبان را ارزیابی کنم تا از نتایج آن در تالیفات بعدی‌ام کمک بگیرم و به این نکته دست‌یابم که آیا کم‌حجم نوشتن مطالب موجب نتایج عمیق‌تری در ذهن خوانندگان می‌شود یا نه.»

مشاور نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها، در خصوص موضوع کتاب نیز گفته بود: «در این کتاب با اشاره به پنهان بودن برخی از صفات اخلاقی نظیر تکبر در وجود انسان، به نقش گمراه‌کننده آن در مسیر معنوی و اخلاقی انسان‌ها پرداخته‌ام و یادآوری کرده‌ا‌م که پنهان بودن برخی از این صفات نادرست، ضربه سنگینی به انسان‌ها وارد می‌کند.»

انتشارات بیان معنوی پیشتر کتابهای «انتظار عامیانه، انتظار عالمانه، انتظار عارفانه»، «شکوه امر خدا؛ به ضمیمه یادداشتی برای معتکفین»، «شهر خدا؛ رمضان و رازهای روزه‌داری» و «تحلیلی بر نگاه امام به هنر و رسانه» از همین مولف را منتشر کرده بود. فهرست و متن کامل فصل اول این کتابها در پایگاه اطلاع رسانی بیان معنوی قابل مشاهده است.

فرازهایی از متن کتاب «رهایی از تکبر پنهان» نوشتۀ حجت الاسلام و المسلمین پناهیان را در ادامه می‌خوانید:

بیش از دشمنان حق که با تکبر نابود شده‌اند، طرفداران حق باید از وجود تکبر پنهان در خود بترسند

• بیش از دشمنان حق که با تکبر نابود شده‌اند، طرفداران حق باید از وجود تکبر پنهان در خود بترسند، چون سرانجام وجود تکبر پنهان در آدم‌های خوب، سرنوشت 6000 سال عبادت ابلیس است.
• اینکه چرا صفت زشتی مثل تکبّر بر انسان پوشیده می‌ماند، پاسخ پیچیده‌ای ندارد؛ وقتی به پاک شدن روحمان از صفت تکبّر اهمیت ندهیم، آن را نمی‌بینیم. یعنی وقتی نمی‌خواهیم آن را ببینیم، نمی‌بینیم. این خیلی ساده است. باید به آن اهمیت بدهیم و درون خود را بکاویم تا پیدایش کنیم. هرچند مقدارش در وجود هر کسی متفاوت است، ولی بعید است که اصلاً نباشد.
• یکی از دلایل پنهان ماندن تکبّر، آثار اجتماعی آن است. وقتی انسان می‌بیند همه از آدم متکبّر متنفرند، خب عاقلانه‌تر است تکبّر خود را پشت لبخند ملیح و متواضعانه‌ای پنهان کند. بعد کم‌کم خودِ او هم باور می‌کند تکبّر ندارد. فقط خدا می‌داند چه زمانی این تکبر بروز پیدا کرده و صاحبش را بیچاره می‌کند.

باید با تکبّر مثل یک بیماری مرموز و پنهان برخورد کنیم

• باید با تکبّر مثل یک بیماری مرموز و پنهان برخورد کنیم، به دنبال علائم این بیماری در خودمان باشیم و از سلامت خود محافظت نماییم. باید گوش به زنگ باشیم و تا کوچک‌ترین علامت این بیماری را در خود مشاهده کردیم، به مبارزه با آن برخیزیم.
• تکبّر پنهان، علاوه بر اینکه یک عیبِ بزرگ و خطرناک است، یک بیماریِ پیچیده و عجیب نیز هست. چون کسی‌که تکبّر پنهان دارد، غالباً نمی‌پذیرد که این عیب در درونش وجود دارد و این مسأله سببِ پیچیده‌تر شدنِ موضوع می‌شود. شاید چون تکبّر پیش همۀ انسان‌ها زشت و ناپسند است و همه از تکبّر بَدِشان می‌آید، معمولاً کسی حاضر نیست به وجود آن در درون خود اعتراف کند؛ و به همین راحتی، انسان در تشخیص تکبّر دچار اشتباه می‌شود.