خاطرات سفیر

کتاب خاطرات سفیر به روایت خانم نیلوفر شادمهری با نگارشی صمیمی و ساده ، خواننده را به خوابگاهی در پاریس می برد و او را با رویدادها ، تجربه ها و خاطراتش شریک می کند .

خاطرات دختر مسلمانی که در کشور فرانسه ، هر چند برای ادامه ی تحصیل در مقطع دکتری حضور دارد اما سفیری شده است برای دفاع از حقیقت اسلام . مواجهه ی او با آدم های مختلف و اتفاقات متفاوت این خاطرات را جذاب تر می کند ، از قبول نشدنش در بهترین دانشگاه فرانسه تنها به دلیل حجابش و  دست ندادن با سرشناس ترین اساتید مرد تا برگزاری دعای عهد در اتاق خوابگاه و خواندن دعای کمیل برای یک سلیم النفس .

خاطرات منتشر شده در این کتاب ، ابتدا در وبلاگی به نام  سفیر ایران توسط نویسنده نوشته شده و سپس به مرور بر آن خاطرات افزوده شده است .

ایشان در این کتاب ، حدود سی خاطره را به رشته ی تحریر درآورده و توضیح نیز داده اند که این مجموعه در واقع بخش اندکی از تمام خاطرات ایشان است و ابراز امیدواری کرده اند بتوانند فصل های بعدی این کتاب را نیز بنویسند .

و من شدم ایران !

من باید پاسخگوی همه نقاط قوت و ضعف ایران می بودم . انگار من مسئول همه شرایط و وقایع بودم . چاره ای نبود و البته از این ناچاری ناراضی هم نبودم . من ناخواسته واسطه انتقال بخشی از اطلاعات شده بودم و این فرصتی بود تا آن طور که باید و شاید وظیفه ام را انجام دهم . تصمیم گرفته شده بود ! من سفیر ایران بودم و حافظ منافع کشورم و مردمش .

او شد سفیر ایران ، یا بهتر بگوییم سفیر اسلام در قلب کشور فرانسه . بانویی محجبه و شاید کمی متفاوت از هم سالان و همکلاسی های خود و اینگونه خاطرات سفیر آغاز می شود .

نویسنده با نگارشی ساده و صمیمی خواننده را به خوابگاهی در پاریس می برد و او را با رویدادها ، تجربه ها و خاطراتش شریک می کند .

خاطرات این کتاب شامل اتفاقات متفاوتی است از جمله قبول نشدن نویسنده کتاب در بهترین دانشگاه فرانسه تنها به خاطره محجبه بودن ش و خاطراتش از دست ندادن با سرشناس ترین اساتید مرد دانشگاه تا برپایی دعای عهد در اتاق خوابگاه و خواندن دعای کمیل برای یک سلیم النفس .

خانم شادمهری حدود سی خاطره را در کتاب بیان کرده اند که بخشی از خاطرات شان است .

رهبر انقلاب چندی پیش در جریان یکی از دیدارها گفتند : کتاب خاطرات سفیر را توصیه کنید که خانم هایتان بخوانند .

+++++

در آن زمان خاص علاقه ای به بحث کردن نداشتم . اما به نظرم هم نرسید که اون آقا کاملا بی طرف باشه و فقط برای سوال کردن اومده باشه . یه سوال کردن ساده که دیگه خدم و حشم آوردن نمی خواست ! در ثانی نمی شد صبر کرد تا غذای من تموم بشه ؟ چیزی نگفتم منتظر شدم ببینیم اوضاع چطور پیش میره . پرسید : ایران چطوره ؟

گفتم : خوب ! ... خیلی خوب !

گفت : توی ایران سنی هم هست ؟ یعنی راحت می تونن زندگی کنن ؟

گفتم : بله هست . چرا نباید بتونن راحت زندگی کنن ؟ البته اکثر ایرانیا مسلمون شیعه ان . اما نه اونا با اهل تسنن مشکل دارن نه اهل تسنن با اونا .

گفت : ایران استثناست . مسلمونا اکثرا اهل تسنن ان . من تا امروز دو سه تا شیعه دیدم . اسم همه شون هم علی بوده . ( لابد مثل من ! ) تعداد شیعه ها کمه .

- متوجه منظورتون نمیشم .

- یعنی اکثر مسلمونا سنی ان . اصلا منظور بدی ندارم . فقط می خوام بگم یه اقلیتی عقاید شیعه ها رو قبول دارن .

- خب این نشان دهنده چیه ؟ به نظر شما در عالم خلقت اکثر مردم فهیم و عاقل ان ؟

- بلاخره اینکه یه عقیده ای طرافدار بیشتری داره بی معنی نیست .

ادامه را در صفحه 124 بخوانید